تحقیق پیش رو با هدف تعیین تاثیر هوشمندسازی مدارس بر رضامندی دانش آموزان از نحوه تدریس دبیران در دبیرستان پسرانه انجام یافته است. این تحقیق بر اساس روش پس رویدادی (علّی مقایسه ای) صورت گرفته است. در این تحقیق از ۱۹ نفر دانش آموز به عنوان حجم نمونه که به صورت تصادفی از بین ۷۱ نفر دانش آموز جامعه انتخاب شده اند استفاده شده است. گفتنی ست این جامعه در هر دو وضعیت تدریس قبل و بعد از هوشمندسازی حضور داشته و تحصیل کرده اند. از افراد نمونه خواسته شد تا ۲ پرسشنامه محقق ساخته را که یکی متعلق به وضعیت تدریس قبل از هوشمندسازی و دیگری به جهت ارزیابی تدریس پس از هوشمندسازی بود پاسخ دهند که نتیجه حاصله نشان دهنده ی اختلاف ۶۸/۶ نمره ای بین میانگین های رضایت دو وضعیت متفاوت تدریس بود. در نهایت برای تعیین معنی دار بودن اختلاف حاصله، از آزمون تی گروه های همبسته استفاده شد که تی به دست آمده (۸۲/۳) بزرگتر از تی جدول (۵۵/۲) در سطح معناداری ۰۱/۰ و با درجه آزادی ۱۸ بود که نشان از تایید فرضیه تحقیق مبنی بر تاثیر مثبت هوشمندسازی بر رضایت دانش آموزان از روش تدریس دبیران را داشت. فهرست مطالب چکیده فصل اول:…
