هر تجربه جزئی، مثل یک قطعه موزاییک کوچک از سنگفرش عملکرد بشر در ارتباط با سیستم های اطلاعاتی مبتنی بر کامپیوتر عمل می کند (اشنایدرمن ۱۹۹۸ به نقل از سیده قاطمه شبیری ۱۳۸۲). با نگاهی به مطالعات و تحقیقات انجام شده درباره میزان استفاده از نرم افزارهای آموزشی در کلاس درس، مسائل آموزش و پرورش در قرن ۲۱ – کیفیت آموزشی و تحصیل موثر – آموزش در عصر اطلاعات، مشکلات و دیدگاه های تازه می توان پدیده استفاده از نرم افزارهای آموزشی را در بین معلمان توجیح کرد. اگر در گذشته کلاس های درسی به صورت یک سخنرانی توسط معلم یا در بهترین حالت به صورت سوال و جواب برگزار می شد، اکنون کلاس درس مجازی محیطی کاملاً تعاملی میان دانش آموزان است که معلم در این محیط تبدیل به یک ناظر و تولید کننده توفان ذهنی در مغز مخاطبان خود شده است و دیگر مدرس یک مطلب خاص نیست بلکه راهنمای خودآموزی دانش آموزان است. براین اساس نرم افزارهای آموزشی چند رسانه ای (مولتی مدیا) براساس جذابیت بصری و صوتی که ارائه می کنند، در میزان یادگیری و یاددهی افراد سهم بالایی را دارا هستند، چرا که از این طریق ایجاد خلاقیت در آنها تحریک می شود (بدرام، ۱۳۸۲)….
