در پژوهش به عمل آمده سعی شده است با نوعی فعالیت عملی ناخن جویدن یکی از دانش آموزان پایه دوم راهنمایی رفع شود. در ابتدا با شناسایی مشکل از طریق مشاهده و با برقراری رابطه صمیمانه سعی کردم به او نزدیکتر شوم. با مشاوره فردی دانش آموز و اجرای پرسشنامه اضطراب متوجه علت ناخن جویدن وی که ناشی از اضطراب بود شدم و سعی کردم با مشاوره با اولیای دانش آموز و دبیران مربوطه وی و معاونان و همچنین دوستان او موقعیتهای تنش زای او را کاهش دادم. مربی بهداشت از عوارض ناخن جویدن از نظر بهداشتی با او مشاوره کرد. من نیز بعد از مشاوره با وی تصمیم گرفتم که طی چند جلسه مشاوره اعتماد به نفس او را بالا ببرم و راههای مقابله با اضطراب را به او یاد دهم. به عنوان تکلیف خانگی سی دی تن آرامی را به او دادم تا در منزل از آن استفاده کند. به دبیر ورزش نیز سپردم تا در زنگ ورزش حرکات ساده شل و سفت کردن عضلات همراه با تنفس همیق را با او کار کند. با اقداماتی که انجام دادیم در وضعیت موجود بهبود قابل ملاحظه ای یافت و این امر توسط همکاران در مدرسه و اولیای دانش آموز…
