امروزه، مسئله آموزش و تربیت شهروندی در تمامی کشورهای جهان از نقطه نظر درک اهمیت و ضرورت اقدامات آموزشی مورد توجه عمیق بوده است. انگیزه ها و عامل های مشوّق در توجه به این امر در ارتقاء فرهنگ شهروندی کشورها تا حد زیادی متفاوت است، چراکه از نقطه نظر اهداف و مقاصد نیز، تفاوت چشم گیری ملاحظه میشود و شالودهی این توجه چیزی جزء توسعه پایدار نیست. باید پذیرفت توسعه پایدار به عنوان عامل خوشبختی چند جانبه نسل بشر، بدون کاهش توانایی نسلهای آتی و محیط زیست به گفتمان مسلّط در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه تبدیل شده است و بدون تحقق توسعه پایدار که مستلزم تحول در ساختارهای سیاسی، اقتصادی، اجتماعی-فرهنگی و اداری-مدیریتی است کشورها فرهنگ شهروندی پایداری نخواهند داشت. در این تحقیق که روش آن کتابخانه ای و اسنادی می باشد مطالب به شیوهای مکاشفه ای مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. با توجه به مولفه های توسعه پایدار، که جنبه های اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی را شامل می گردد محقق نقش آموزش را در ارتقاء فرهنگ شهروندی تبیین نموده و به بهترین شکل ممکن آنرا برای آینده (سال ۱۴۰۴) ترسیم نموده است. فهرست مطالب: چکیده مقدمه سوال اساسی پژوهش چارچوب نظری هویت و…
