مقدمه مدرسه نهادی اجتماعی است و نمایانگر فرهنگی است که به کودک طرز فکر و جهان بینی خاصی را منتقل می کند. در جوامع صنعتی کودکان بین پنج تا هفت سالگی مدرسه را آغاز می کنند. مدرسه نظام اجتماعی کوچکی است که کودکان در آن قواعد اخلاقی، عرف اجتماعی، نگرشها و شیوه های برقراری ارتباط با دیگران و نیز مهارتهای تحصیلی را می آموزند . متأسفانه مهارتهای اجتماعی به عنوان جزئی از دروس مدرس های همیشه مورد بی توجهی قرار گرفته است و فقط زمانی به این مهم توجه می شود که دانش آموزان از خود رفتاری نامناسب، مغایر با آنچه مورد نظر اولیا می باشد، نشان دهند. احتمالا وجود چنین وضعیتی مربوط می شود . به تأکید بیش از اندازه بر آموزش محدود مهارتهایی که از دیدگاه معلمان با ارزش است و عدم احساس مسئولیت در آموزش مهارتهای اجتماعی از طرف آموزگاران، گویی که این امر جزئی از مسئولیت آنها نمی باشد. فرایند کسب مهارتهای اجتماعی و سازگاری اجتماعی کودکان در روان شناسی شناختی و خصوصاً در مبحث شناخت اجتماعی مورد بحث قرار گرفته است . از مهارت اجتماعی تعاریف زیادی شده است. شناخت و مهارت اجتماعی را فرایندی می دانند که کودکان را قادر می سازد تا رفتار…
