از آنجا که اصلاح نظام آموزشی کشور شامل: آموزش و پرورش، آموزش فنی و حرفه ای، آموزش عالی و کارآمد کردن آن برای تأمین منابع انسانی مورد نیاز در جهت تحقق اهداف چشم انداز یکی از اهداف چشم انداز۲۰ ساله ایران اسلامی است. از این رو، در سال های اخیر سیاست های محوری کشور در بخش های مختلف بر ضرورت تصمیم سازی در حوزه ی نظام آموزشی نشان از بحبوحه ضرورت رویکردهای نوین است، که در این برهه از زمان نیز، بحث ها و دیدگاه های متنوعی در این زمینه مطرح شده است. همچنین در میان سازمانها و نهادهای اجتماعی مؤثر بر توسعه ی پایدار، مدیریت نظامهای آموزشی از جایگاه و نقشی منحصر به فرد برخوردار است. محقق با تبیین مدل های تصمیم گیری در حوزه مدیریت نظام آموزشی (کلاسیک، اداری و افزایشی) مدل شهودی خویش را با اشاره به مسائل حاشیه ای نظیر مسائل مالی، اجرایی و مدیریتی تنظیم و با استدلال و فهم درست از مدل های تصمیم گیری قبلی (حد تمرکز) امیدوار است اصلاح و روند تصمیم گیری و تصمیم سازی در حوزه مدیریت نظام آموزشی در آینده موثر واقع شود. فهرست مطالب: چکیده مقدمه رویکرد سیستمی، ابعاد، فواید و معایب آن تعریف سیستم ابعاد رویکرد سیستمی…