از اول آفرینش تا عصر حاضر و تا این لحظه ، انسان برای بقاء و ادامه زندگی به یادگیری و آموختن و زندگی جمعی و گروهی نیاز مبرم داشته و دارد . در واقع نوعی کشش درونی و ذاتی در فطرت انسان او را به زندگی با همنوع خود ترغیب کرده و در حقیقت انسان مدنی بالطبع آفریده شده است . در این دنیای پیچیده و به قول امروزی ها (عصر ارتباطات) همه امور باید با تدبر و رهبری که متخصص و کاردان باشد پیگیری و هدایت شود و همه افراد بشر در جهان در هر کاری نیاز حتمی به رهنمودهای بزرگان و صاحبان نظر دارند . مدیران آموزش و در کل مدیران مدارس باید به طور مداوم مطالعه کنند و از تجربیات دیگران و افکار صاحب نظران نهایت بهره را ببرند تا باعث تسریع امور آموزشی مدارس و فعالیت مدیران مدارس باشند . در این نقش مدیران و سرپرستان در بهره جستن از « هنر مدیریت » در کنار « علم مدیریت » خودنمایی می کند . بدین معنا که مدیران و سرپرستان با استفاده از سیاست اقتضایی کنترل و رهبری ، می توانند متناسب با شرایط مختلف ، گام اصلی را در افزایش کارایی و موفقیت خود و…
