بحث و بررسی درباره روشهای تدریس درس و مدیریت کلاس درس در دوره ابتدایی به ویژه کلاسهای چندپایه یکی از مباحث اساسی و کلیدی است که نظر متخصصان برنامه ریزی درسی و روانشناسی تربیتی را به خود اختصاص داده است و به دلیل اهمیت فرآیند تدریس و یاددهی – یادگیری است. برپایه آمارهای نظام آموزش و پرورش ایران حدود یک میلیون دانش آموز در کلاس های درس چندپایه به تحصیل می پردازند. این تعداد از دانش آموز را در حدود چهل و هشت هزار کلاس درس تربیت می کنند. دانش آموزان کلاسهای درس چندپایه را دانش آموزان روستایی یا دانش آموزان حومه شهرهای کوچک و دور افتاده تشکیل می دهند. آموزگاران کلاسهای درس چندپایه نیز بیشتر از مناطق روستایی برخاسته اند، آنان عمدتاً دارای مدارک تحصیلی دیپلم متوسط و در مواردی هم فوق دیپلم و دیپلم هستند، آموزگاران یا معلمان کلاسهای درس چندپایه کمترین آموزشها را دیده اند و از آموزشهای پایه ی معلمی بی بهره اند. در کنار این، در ساختار نظام آموزش و پرورش نیز برنامه ریزی خاصی برای توجه به کلاسهای درس چندپایه صورت نگرفته است؛ می توان گفت آنچه از بررسی ساختار نظام آموزشی بر می آید گویی وجود کلاسهای درس چندپایه به فراموشی سپرده شده…
در عصر حاضر بیشتر صاحب نظران و متخصصان آموزشی بر این باورند که توسعه انفجار آمیز دانش و اطلاعات، از طریق فناوری های الکترونیکی جدید ماهیت دانستن را تغییر داده است؛ در آنچه دانش آموزان فرا می گیرند، تحولات بنیادی پدید آمده است و جوامع را آن چنان متحول کرده است که دیگر ساختار روش های نظام های آموزشی سنتی (آموزش مستقیم) قادر نیستند در شرایط موجود، جوانان و نوجوانان را برای چالش در دنیای پیوسته در حال تحول آماده کنند. اینک باید از خود بپرسم که وظیفه ما در برخورد با این تحولات چیست؟ و چه باید کرد تا نظام آموزشی ما همگام با تحولات جهانی متحول شود و دانش آموزان را برای چالش در دنیای پیوسته متحول، تربیت نمود. در پاسخ باید بگوییم که تغییر در شیوه تدریس بسیار لازم و ضروری است تا همه را به سوی تعالی و پیشرفت رشد و سوق دهد و اثربخش باشد تا معلمانی موفق و دانش آموزانی با انگیزه و فعال داشته باشیم از این رو تصمیم گرفتم که به مطالعه و جستجو بپردازم و روشهای نوین و برتر را بر گزینم تا از سردرگمی ها و کشمکش ها و بی انگیزگی نجات یابم و با شنیدن «از شعر و شاعری…