با اینکه ما معتقدیم قرآن کریم بزرگ ترین هدیه الهی برای انسان ها و گرانبهاترین میراث پیامبر اعظم (ص) در میان مسلمین است، امت اسلامی آنگونه که شایسته است برای استفاده از این میراث عظیم از خود همت نشان نداده و نمی دهند. جامعه اسلامی پس از وفات پیامبر اکرم (ص) علی رغم تأکیدات فراوان آن حضرت مبنی بر وجوب رجوع و عمل به قرآن، به عنوان ثقل اکبر و فرا گرفتن علوم قرآن از اهل بیت به عنوان ثقل اصغر، از تمسک به این حبل متین الهی محروم مانده است. در نتیجه جامعه اسلامی از جایگاه اصلی خویش که قرآن آن ها را بدان مژده داده و می فرماید: بازمانده اند و امروزه به این واقعیت تلخ می باید اقرار نمود که جامعه اسلامی به دلیل فاصله گرفتن از واقعیت قرآن و علوم اهل بیت، متحمل خسارت های جبران ناپذیری شده است. اما به رغم دوری مسلمین از حقیقت قرآن و غریب بودن این گوهر آسمانی و عطیه رحمانی، پرداختن به ظاهر آن در میان مسلمین گه گاه از رواج و رونق خوبی برخوردار بوده است. بدون شناخت افکار انحرافی مخالفان قرآن و مقابله با آن ها از طریق روشنگری و بر ملاء کردن توطئه های فرهنگی آنان، حاکم…